Benjamina Chauda piękna misiowa opowieść

Obiecałam, więc jest, kolejna odsłona wigilijnych opowieści. No prawie... :)))
Miało być jeszcze dziś, a dla mnie wciąż jest dziś. I co, że po 1... ;)

W tym całym świątecznym zamieszaniu staram się być sumienna, czasem jednak nie wychodzi, a czasem aż kipię od pomysłów. Zapraszam "dziś" na występ pewnego misia, który nie zamierzał absolutnie raczyć nas swoim śpiewem. Tak po prostu wyszło... ;) Jak większość rzeczy. 

Ale... Ale... Zacznijmy od początku. Jak wiecie niedźwiedzie zapadają w zimowy sen, zatem jak to zimą o niedźwiedziach rozprawiać mamy?! A już tłumaczę. Zasnęły wszystkie, ale to wszystkie niedźwiedzie w okolicy, ale nie jeden... Ten jeden, jedyny, malutki niedźwiadek. Wyobraźcie sobie, że wyruszył on na poszukiwanie niezmiernie spóźnionej pszczoły, co to nie zauważyła, że jesień minęła i zima coraz bliżej. Spokoju mu nie to dawało, z pewnością by nie zasnął, bo "gdzie pszczoła, tam i miód". I tak to się zaczęło ;) Miś za pszczołą, tato misia za synem (gdy się oczywiście zorientował, iż rzeczonego nie ma w jaskini, zatem miś miał jakieś tam czasowe fory) po kamieniach nad stawem, nurem w las aż do samiuteńkiego miasta tak gnali i w teatr, przez korytarze, pokoje aż... Aż tata niedźwiedź dostał od losu swoje pięć minut ;) Ach, co to był za występ! Wszyscy byli wniebowzięci! Albo coś podobnego... ;)

Prześwietna, z gracją uchwycona, ciepła, mimo toczącej się prędko fabuły i poczucia zagrożenia oraz dość kłopotliwych pomysłów niesfornego niedźwiadka, historyjka, rewelacyjnie przedstawiona i to przez samego B. Chuda. Zdecydowanie "Misiowa piosenka" jest dowodem wszechstronności tegoż autora. Już nie tylko tworzy śliczne, niezwykle urokliwe ilustracje to jeszcze przecudnie opowiada historie, tworząc odpowiednią atmosferę, organizując akcję i cudownie wręcz ją wieńczy. Niby zwykła książka, a wyjść z podziwu nie mogę. Nad tekstem, pomysłem i tymi ilustracjami! 

No bo wyobraźcie sobie coś na kształt "Mamoko", ale z ilustracjami, które kochacie i które non stop siedzą Wam w głowie. Nirwana za każdym odwróceniem strony!!! I nawet jakbym zdjęcie każdej strony tworzyła na milion sposobów to i tak nie udało by mi się zaprezentować piękna ilustracji i doskonałego kunsztu autora. Mogłabym zamieścić tutaj je wszystkie, bo tak trudno się zdecydować, które lepsze i dosadniej przedstawiające rzeczywistość... Ale to nie byłoby już to samo, prawda?!

Pewna doza tajemnicy musi zostać zachowana. A jak wyszło, oceńcie sami.

I szczerze ubóstwiam, nie ma w tym ani cienia ułudy, czy zakłamania, każdą rzecz w tej książce, dużego misia w szalu i kapeluszu, pękatą pszczołę i goniącego za nią niedźwiadka, umiłowane dziki z Binty hasające po lesie. No dosłownie wszystko! Nawet myśliwych, uciekających przed niedźwiedziem na drzewo. I te sztywniejsze kartki, ich zapach, twardą oprawę całkowicie matową, jak i całe wnętrze. I przezabawną historyjkę, stosunek taty niedźwiedzia do swojego synka, reakcję publiczności na widok niecodziennych gości i performance'u starszego z rodu. Dla mnie bomba! Zachwycam się jak i kiedy mogę, i nadrabiam, gdy tylko starsza z rąk wypuści albo "zacieszamy" się obie jednocześnie. Oczywiście młodsza zachwycona postawą małego niedźwiadka, jak podziwiam stalowe nerwy jego taty i zastanawiam się jak to możliwe, że ani w trakcie gonitwy ani po jej zakończeniu, nawet nie skarcił młodego. W tej przedświątecznej gorączce z pewnością nie jednej osobie by się taki zestaw cierpliwości przydał ;))) 

Także polecamy, bo sami uwielbiamy i miłego czytania życzymy!

A my powracamy do przygotowań, bo to już za momencik, już za chwileczkę... :D

"Misiowa piosenka"

Tekst i ilustracje: Benjamin Chaud 

Wyd. Dwie Siostry 

Wydanie pierwsze 

Warszawa 2013 r.