"Od jednego do dziesięciu i z powrotem" Betty Ann Schwartz

Są takie pozycje, które chce się mieć. Po prostu. Bo zachwycają, bo mają to magiczne coś, bo są jedyne w swoim rodzaju, powalają samą formą i uwagę przykuwają oryginalnością wykonania. Uwagę naszą, a i owszem, dziecię też okiem łypnie... Taaak, ale tej pozycji nikt nie chce z rąk wypuścić/z oka spuścić. Dzieć starszy w łapki bierze, a naszarpie się, naprzekłada, policzy i pozachwyca się owadami, płazami, gadami, pajęczakami i jakimi tam jeszcze innymi insektami. A i najmłodsze w rodzinie trudne emocje do opisania zaprezentuje. Spojrzy, skrzywi się, "ciachem" poczęstuje robaka (czyt. uśmiech trzepnie bezzębny, że kopara opada) i patrzy... I patrzy... Nadal patrzy... A spróbuj zabrać! ;P Gotowe to to na śmierć zamemłać!

Dzisiaj właśnie o takiej, o tu, takiej cudowności będzie. Wygrzebane gdzieś z czeluści internetowych, wynalezione w ulubionej księgarence (łof kors również netowej, gdzie tracę większość książkowej kasy) i dostarczone do wrót domu mego. A potem to już tylko pianie z zachwytu! Kto głośniej? A czy to ważne?! Dodam tylko, że i ja w tyle nie pozostawałam. Najpierw dopadła starsza, potem skan przeprowadziła matula, a młodsze dostało, gdy tylko na patrzałki spojrzeć raczyło. I widać było tą interakcję i grymas zadowolenia na twarzy, bo wreszcie się dzieje! I to CO się dzieje! Defilada robaczków rozmaitych, mieniących się kolorami, a każdej gromadce przypisany numerek. Bo musicie wiedzieć, że pszczoła jest tylko jedna, a pajączków aż pięć. I wszystkie w rządku na tasiemce ustawione i gotowe do zabawy.

Zasada przeglądania/czytania magicznej książeczki jest prosta. Chwytasz mocno oburącz za wskazane uprzęże i otwierasz na żądanej przez siebie stronie. I czytasz wyłącznie prawą stronicę, przewracasz, czytasz dalej, co następuje kolejno po prawej. A na koniec stosujesz podobną instrukcję, ale odwracasz książkę i lecisz znów po prawicy. Liczby płyną od 1 do 10 i od 10 do 1, poszczególne słowa tworzą rymy, zdania pięknie układają się w wiersz, a wierszyk... No tak wierszyk, UWAGA, bo młodzież szybciorem podchwyci! ;) 

I nie ważne jak czytasz, możesz również wspak, wszystko pasuje i żaden zwierzaczek nie czuje się pokrzywdzony. Genialna koncepcja publikacji dziecięcej! Bo któż powiedział, że to koniec atrakcji?! Wiedzieć musicie, że płynąc z tekstem "z powrotem" możemy się dowiedzieć, jakie są skutki odwróconego opisu sytuacji w wierszyku. Za przykładem: 

 "Jeden bączek, głośno bzycząc,

 przycupnął na kwiatku.

Dwa motylki przyfrunęły. 

- Zrób nam miejsce bratku!"

Czytając z powrotem... niejako cofamy zaistniałe zdarzenie. 

"Jeden bączek wzdycha z ulgą: 

- Mam kwiatek dla siebie!

Dwa motylki odfrunęły, 

są wysoko w niebie."

Dużo się dzieje, jest kolor, jest i kontrast, rymowany tekst i zabawne rysunki, są tasiemki, a jakże i na nich pełno robactwa wszelkiej maści. Jest siła, jest moc, jest mega zabawa!

Edukacyjna to i mocno uzależniająca pozycja. Polecamy i przekładamy z rąk do rąk. Oby więcej takich interaktywno-cudeńkowych publikacji. Niby proste w formie, a jednak odkrywcze i dające do myślenia: A jak to?!  A tak to! 

I mówcie co chcecie, ale ja mam słabość do tych stworzonek rodem z carle'owskiej, głodem przymierającej dżdżownicy ;P Hah, miodzio!

"Od jednego do dziesięciu i z powrotem" 

Tekst: Betty Ann Schwartz 

Ilustracje: Susie Shakir

Przekład: Zuzanna Naczyńska

Wydanie pierwsze

Wyd. Egmont Polska Sp. z o.o. 

Warszawa 2011